نشست ملی نقش مشارکت جوانان در حکمرانی نو
نشست ملی نقش مشارکت جوانان در حکمرانی نو شنبه ۲۲ مردادماه با حضور غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مهرداد بذرپاش رئیس دیوان محاسبات کل کشور و سمیه رفیعی، نماینده مجلس، رئیس فراکسیون محیط زیست و منابع طبیعی و اعضای مجمع ملی جوانان برگزار شد.
مهرداد بذرپاش، رئیس دیوان محاسبات کشور در جمع منتخبی از تشکلهای جوانان که به مناسبت روز ملی تشکلها و مشارکتهای اجتماعی در همایش “نقش جوانان در حکمرانی نو”، گردهم آمده بودند، جوانان را کارگردانان اصلی حکمرانی جدید دانست.
وی تأکید کرد: در نگاه جامع برای حل مشکلات، باید مدل قرارگاهی کار کنیم و صرفا نباید تهدید پایه و مشکل محور رفتار کنیم که این موضوع، آرام آرام ایجاد ناامیدی خواهد کرد.
بذرپاش از فرصتمحوری به عنوان یکی از پایههای مهم حرکت جوانانه در حکمرانی جدید نام برد و در تشریح رویکرد عملگرایانه، مسالهشناسی و راهکارهای عالمانه در رفع مسائل را مورد توجه قرار داد.
وی با اشاره به برخی موضوعات روز کشور همچون علم و فناوری و صنعت، جریانسازی جهت ایجاد مطالبه در حل مشکلات را از مهمترین تصمیماتی دانست که سازمانهای مردمنهاد و تشکلهای جوانانه باید میداندار آن باشند.
عضو هیئت علمی دانشگاه، با یادآوری بیانیه گام دوم انقلاب و حضور تعداد قابل توجهی از جوانان نخبه در مجلس و لایههای مختلف مدیریتی دولت، اظهار داشت: این اتفاقات از فرصتهای کمسابقهای است که فرصت کارگردانی جوانان در حکمرانی جدید را فراهم آورده است.
رئیس دیوان محاسبات کشور به تشریح رویکرد اجتماعیسازی نظارت در این نهاد پرداخت و از حاضرین دعوت کرد قوانین مغفولماندهای که فعالسازی آنها منجر به آزادشدن ظرفیتهای نظارتی در برخورد با ترک فعل مدیران میشود، را جمعآوری و اعلام کنند.
تشکیل کمیته مشورتی جوانان حول تدوین برنامه هفتم توسعه، از دیگر موضوعاتی بود که توسط بذرپاش مطرح شد.
وی گفت: در گذشته بسیاری از این فضاها مهیا نبود و امروز به برکت انقلاب و رهنمودهای امامین انقلاب و همت خود جوانان، شرایط مساعدی برای حکمرانی نو به وجود آمده است که مطالبه دقیق و هدفمند و مشخص میتواند نقطه آغاز این حرکت تلقی شود.
بذرپاش در پایان خاطرنشان کرد: تشکلها و انجمنهای فعال در عرصههای مختلف باید مجموعههای ترکیبی و فراموضوعی تشکیل دهند و انتقال تجربه و موضوع داشته باشند تا با همافزایی و توان مضاعفی که شکل میگیرد، قدرت جمعی در پیشبرد امور شکل بگیرد تا علاوه بر تجمیع نظام مسائل، راهکارها براساس نگاههای حرفهای مختلف مورد اجماع قرار گیرد.
ا۸